Orzeczenie do celów rentowych
Orzeczenie lekarza orzecznika i komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Aby otrzymać z ZUS-u uprawnienia do świadczeń, należy najpierw postarać się o orzeczenie o niezdolności do pracy. Orzeczenie wydają w I instancji lekarz orzecznik, a w II instancji komisja lekarska. Pierwszym krokiem jest zgłoszenie wniosku o świadczenie rentowe. Świadczenie takie możesz otrzymać, gdy zostanie orzeczona niezdolność całkowita lub częściowa do pracy lub do samodzielnej egzystencji.
Do wniosku o świadczenie rentowe należy dołączyć:
- dokumenty uzasadniające prawo do świadczenia i niezbędne do ustalenia jego wysokości,
- zaświadczenie o stanie zdrowia (formularz OL-9) wydane przez Twojego lekarza, wystawione w nie wcześniej niż 30 dni przed datą złożenia wniosku,
- wywiad zawodowy (formularz OL-10) dotyczący charakteru i rodzaju pracy,
- dokumentację medyczną oraz inne dokumenty, które już masz i które mają znaczenie dla wydania orzeczenia, np. kartę badania profilaktycznego, dokumentację rehabilitacji leczniczej lub zawodowej itp.
Co ustala lekarz orzecznik lub komisja lekarska?
Na orzeczeniu są następujące informacje:
- kiedy powstała niezdolność do pracy,
- czy jest to trwała czy czasowa niezdolność i jak długo będzie trwać,
- ustala związek pomiędzy niezdolnością do pracy a określonymi okolicznościami jej powstania,
- kiedy powstała niezdolność do samodzielnej egzystencji, czy jest trwała lub jak długo będzie trwać,
- czy lekarz widzi celowość przekwalifikowania zawodowego,
- czy przysługuje Ci skierowanie na rehabilitacje leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS.
Zwrot kosztów dojazdu
Przysługuje wnioskującemu za dojazd na badanie i wynosi wartość najtańszego biletu komunikacji miejskiej, jakim może ubezpieczony dojechać na to badanie. Jeśli nie istnieje możliwość osobistego stawiennictwa ze względu na stan zdrowia, za zgodą ubezpieczonego badanie może odbyć się w jego domu. Jednak wymagane jest tutaj zaświadczenie lekarskie o niemożności osobistego stawiennictwa chorego.
Odwołanie
Orzeczony ma prawo do odwołania się od decyzji lekarza orzecznika do komisji lekarskiej ZUS w ciągu 14 dni od otrzymania orzeczenia. Jeśli komisja lekarska również nie przyzna Ci Twoim zdaniem należnego orzeczenia, masz prawo odwołać się do sądu za pośrednictwem ZUS. Odwołanie wnosisz do sądu okręgowego sądu pracy i ubezpieczeń społecznych właściwego ze względu na Twoje miejsce zamieszkania. Składasz je za pośrednictwem ZUS w ciągu miesiąca od dnia doręczenia decyzji. Wszystkie formy odwołań są bezpłatne.
Jeśli już posiadamy orzeczenie z ZUS o niezdolności do pracy
Powiatowe i Miejskie Zespoły do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności mają obowiązek przełożyć wydane orzeczenie i muszą wydać adekwatne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Poniżej przedstawiamy możliwe przekładki dla posiadających orzeczenie ZUS-owskie, również ze starymi i nieużywanymi obecnie typami orzeczeń.
| Masz orzeczenie: | Stopień niepełnosprawności, który możesz dostać: |
|---|---|
| o niezdolności do samodzielnej egzystencji | znaczny |
| o całkowitej niezdolności do pracy i do samodzielnej egzystencji | znaczny |
| o całkowitej niezdolności do pracy | umiarkowany |
| o częściowej niezdolności do pracy | lekki |
| o I grupie inwalidztwa | znaczny |
| o II grupie inwalidztwa | umiarkowany |
| o III grupie inwalidztwa | lekki |
| o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym - jeśli przysługuje zasiłek piel. | znaczny |
| o stałej albo długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym - jeśli nie przysługuje zasiłek piel. | lekki |
Uwaga – Nie można przełożyć orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności na orzeczenie o inwalidztwie, niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji. Innymi słowy w drugą stronę przekładka nie działa i ZUS nie ma obowiązku przyznać orzeczenia na podstawie decyzji Powiatowego lub Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, jednak może wziąć je pod uwagę.